Socjalizacja: to ćwiczenie jest dla nas największym wyzwaniem, z powodu dość dużej belgowej nieufności i niepewności. Pomimo jeżdżenia na wystawy i poznawania nowych ludzi dość trudne jest dla Uty zignorować osobę podchodzącą do nas frontalnie i utrzymać jej skupienie na mnie. Problem ze skupieniem na mnie wynika też z jej dużej potrzeby kontrolowania otoczenia i dlatego każdy dziwny dźwięk, obca podchodząca osoba przyciąga jej uwagę, ale pracujemy nad tym. Myślę, że może to być też kwestia wieku, jednak na tym polu czeka nas najwięcej pracy
Siad - zostań: tu utknęliśmy chwilowo w ślepej uliczce, nie wiedzieć dlaczego Uta wymyśliła sobie, że po co ma siedzieć jak może leżeć. Jak tylko zaczynam się oddalać to próbuje się położyć i nie mogę jej tego wybić z głowy. Potem to już może sobie ładnie siedzieć dobrą chwilę.
Chodzenie przy nodze: to ćwiczenie wychodzi nam chyba najładniej, Uta ma wrodzony kontakt przy chodzeniu przy nodze,mi pozostaje go tylko podtrzymywać. Na 90% ładnie zajmuje pozycję przy nodze, na razie osobno ćwiczymy proste i wprowadzamy zakręty, a właściwie dostawianie się na zakrętach
Przywołanie: tu różnie nam wychodzi, muszę ćwiczyć z małej odległości, gdyż z większej Uta albo wpada mi w nogi, albo siada krzywo.
Przeszkoda: myślę, że to ćwiczenie będzie sprawiało większych trudności, gdyż Uta lubi skakać, nawet jeśli czasem dochodzi do głosu jej cwaniactwo i próbuje obejść przeszkodę - w końcu po co się męczyć nie?
Zmiany pozycji: w miarę opanowane, potrzeba pracy nad szybkością i motywacją do wykonywania tych ćwiczeń
Aport: tu mieliśmy już ładne trzymanie, ale coś się popsuło i Uta stwierdziła, że po co zaciskać zęby na koziołku jak i tak wisi na zębach? Musiałam się cofnąć do początku i zaciskania zębów na koziołku.
Teraz przed nami wakacje i samodzielna praca, do treningów u pana Zielińskiego wrócimy dopiero za jakieś dwa tygodnie, teraz pozostaje mi tylko uwiecznić nasze zmagania i zamieścić w końcu jakiś filmik z naszych treningów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz